Książka “Nie bałam się o tym rozmawiać” Joanny Przetakiewicz. 10  historii Kobiet prawdziwych normalnych. Takich jak widzimy: w sklepie, w parku, w szkole w przychodni. na ulicy. Nie zwracamy na siebie uwagi, ponieważ każdy ma swoje życie, swoje problemy kłopoty, nie interesują nas inni.

 Nie widzimy świata, ludzi obok nas, każdy widzi czubek swojego nosa i swój telefon. „Okno na świat”. 

Znane wszystkim są historie z TV dramaty, tragedie, sprawy niesprawiedliwe, tym nas karmią media. Abyśmy byli zmartwieni i nieszczęśliwi.

Masze historie są trudne ale inspirujące. Każda z nas zawalczyła o siebie. Miałyśmy odwagę.

Świat i ludzie są piękni.

Joanna  poznała wiele kobiet, tworząc fundację dla nas wszystkich, miała na uwadze aby kobiety wspierały się nawzajem.  

W grupie zawsze raźniej spotykała się z kobietami, zaczęło się od małej grupy. Era zaczęła się rozrastać, teraz jest ponad 100 liderek i 500 tyś Enek na całym świecie.

Kobiety potrzebują siebie nawzajem, Joanna to przeczuwała,  poznała główne nasze problemy i bolączki ponieważ się powtarzały.  Wybrała nas 9, spośród 2000 historii kobiet, dlatego czuję się wyróżniona.

Książka poruszają  problemy  społeczne kobiet. Ważne dla Joanny było to, aby bohaterka poradziła sobie emocjonalnie i realnie z pojawieniem się książki  “sławą” „hejtem” czy to udźwignie?, następstwa pojawienia się książki? kiedy świat się dowie o niej kiedy przeczyta z czym się zmagała, jak ją osądzi? nasi bliscy często nie wiedzieli o tym co się działo u nas w domu.

Tak jesteśmy nauczeni wychowani, lepiej swoje brudy trzymać w 4 ścianach. Nasza książka i Era wychodzi naprzeciw.